10 СЕПТЕМВРИ: На денешен ден:
Е убиен во неразјаснети околности Данаил Василев Крапчев, истакнат бугарски новинар, јавна личност и револуционер. Со својата висока култура и стотици воведни статии Данаил Крапчев го зазема заслуженото место во историјата на бугарското новинарство како еден од најголемите бугарски политички аналитичари.
Роден е во Прилеп на 15 декември 1880 година. Во 1898 година ја завршува Солунската бугарска машка гимназија, а во 1906 година – историја на Софискиот универзитет. Во истата година започнува новинарска дејност во неделникот „Македонско-одрински преглед“, по што станува нелегален четник на Внатрешната македонско-одринска револуционерна организација. Во 1907 година, заедно со Пејо Јаворов и Васил Пасков, го уредуваат весникот ʺИлинденʺ во Софија. Следната 1908 година тој ги уредува последователно весник ʺОтечествоʺ и весник ʺРодинаʺ во Солун. Во периодот 1909-1912 го издава весникот „Вардар“ во Софија и доследно го преименува во други наши реки и планини, за да ја надминат забраната во Турција. Во 1912 година Данаил Крапчев е повторно четник со Јаворов, преминувајќи во Солун. Истата година го уредува весникот „Б’лгарин“ во Солун. По Втората балканска војна тој е уредник на органот на Демократската партија „Прапорец“, издаван во Софија. Во периодот 1915-1918 Данаил Крапчев е воен дописник на весниците „Воени известувања“, „Добруџа“ и „Прапорец“. Во 1919 година го создава независниот информативен весник „Зора“, еден од најавторитетните и популарни весници пред Деветосептемврискиот преврат во 1944 година, на кој е директор до крајот на својот живот. Во исто време, тој е директор-сопственик на акционерските друштва „Бугарски печат“ и „Преса“. Основач на Македонскиот научен институт. Во 1928 година е во раководството на Македонскиот младински сојуз и како таков по убиството на Александар Протогеров е накратко во редакцијата на весникот „Македонија“ заедно со Иван Хаджов, Георги Кондово и Петар Мрмев.
По државниот удар од 19 мај 1934 година, поради неговите демократски позиции, се населил во Карлово. Во април 1941 година, е испратен од премиерот Богдан Филов во мисија да направи врска со Бугарските акциони комитети, кои тој ги запишува во својот дневник:
„Царот се согласи да му ја доделиме Крапчев на мисијата во Скопје. Веднаш го викнав Крапчев; тој е за присоединување на Македонија кон Бугарија, а не за автономија. “
На 9 септември 1944 година, тој е уапсен од комунистички паравоени сили. Убиен во нејасни околности на 10 септември 1944 година во полицискиот оддел на Горна Џумаја. Осуден постсмртно од Народниот суд. Во февруари 1994 година, Врховниот суд на Република Бугарија ја укина пресудата.
6 СЕПТЕМВРИ: На денешен ден:
1925 година умира Петар Костов, познат како Пашата, бугарски револуционер, прилепски околиски војвода на Внатрешната македонско-одринска револуционерна организација и Внатрешната македонска револуционерна организација.
Костов е роден во 1889 година во Прилеп, Отоманската империја, сега Република Македонија. Завршува прогимназијално образование. Во 1910 година е четник при Милан Гјурлуков и во текот на летото на 1915 година Костов е војвода во Прилепско. Тој го предводи Прилепскиот регион по 1920 година, а во 1925 година неговата чета се состои од 33 четници. Умира на 6 август 1925 година заедно со Велешкиот војвода Петар Станчев во борба со Србите во Горна Драчевица, Тиквешко.
1 септември: На денешен ден:
Во 1898 година во Прилеп е роден бугарскиот писател Димитар Талев (1898 – 1966). Делата на Тавев биле преведени на повеќе од 18 јазици, а според дел од неговите дела биле поставени успешни сценски изведби (Железениот светилник, Преспанските камбани итн.). Во 1927 година бил привлечен како коректор во весникот „Македонија“, кој постепено се оформува како орган од десното крило на македонското движење (на Иван Михајлов). Во 1929 година, тој бил назначен за уредник на изданието, а од следната година станал главен уредник (1930-1931). Во јануари 1931 година, Талев бил делегат од Прилепското Братство на 9-тиот Редовен конгрес на Сојузот на македонските емигрантски организации.Починал во Софија на 20 октомври 1966 година.
31 АВГУСТ: На денешен ден:
1924 година е убиен Тодор Александров (1881 – 1924), создавач и раководител на Внатрешната македонска револуционерна организација (ВМРО). Тодор Александров е роден на 4 март 1881 година во Штип, Вардарска Македонија. Од 1903 година е член на штипскиото околискиско раководство на Внатрешната македонско-одринска револуционерна организација (ВМОРО). Три години подоцна, тој е назначен за окружен војвода на Скопскиот револуционерен округ. Во почетокот на 1911 година тој е избран за член на Централниот комитет на ВМРО по писмен договор помеѓу лидерите на организацијата. Ги организира и раководи атентатите во Штип (ноември 1911 година) и во Кочани (август 1912 година), кои го забрзуваат избувнувањето на Балканската војна. За време на Првата светска војна тој служи во штабот на Бугарската Армијата. По војната, заедно со генералот Александар Протогеров и Петар Чаулев, го возобновуваат ВМРО. Се пројавува како тврд и енергичен раководител на организацијата, создава стројна и дисциплинирана организација, верна на идеите за ослободување на Македонија. Напорите на Владата на Александар Стамболиски да ја изведе Бугарија од меѓународната изолација и да ја заштити од непријателствата на нејзините соседи, откажувајќи се од заштита на правата на бугарското население кое останало во пределите на создаденото во 1918 година Кралството на Србите, Хрватите и Словенците, е прифатено го како предавство од ВМРО и води кон политички и вооружен судир меѓу владата и организацијата на Александров. Во 1923 година ВМРО на Тодор Александров го поддржува Деветојунскиот преврат и соборувањето на владата на БЗНС.Се обидува да ја искористи помошта на комунистичките сили на Балканот и на Коминтерната, како резултат на што се стига до потпишување на Мајски манифест од 1924 година, но наскоро потоа се откажува од Виенскиот договор. Макар што Тодор Александров објавува дека тој лично не го потпишал овој документ, неговото објавување доведува до голем удар за ВМРО и губење на својот углед во самата Бугарија. Лидерот на ВМРО, подложен на притисок од тогашната бугарска влада на Александар Цанков, јавно одбива секаков контакт со комунистичките сили. Сепак, ВМРО попаѓа во изолација откако го печели непријателство не само на поранешните непријатели на бугарштината во Македонија и на комунистичкото движење, туку и на владата во Софија. Во оваа ситуација на 31 август 1924 година околу селото Сугарево на Пирин, Тодор Александров е убиен.