30 Јануари: На денешен ден:
1875 година е роден Климент Кузманов Шапкарев со прекар Август, бугарски револуционер, член на Внатрешната македонско-одринска револуционерна организација и просветен деец.
Климент Шапкарев е роден во 1875 година во Охрид. Тој е син на познатиот бугарски етнограф и фолклорист Кузман Шапкарев. Учи во Солунската бугарска машка гимназија и членува во тајниот револуционерен кружок заедно со Гоце Делчев и Петар Васков. По завршувањето на гимназијата во 1892 година учи биологија и хемија на универзитетот во Софија. Во 1897 година бил делегат од Самоковското друштво на Четвртиот македонски конгрес. Завршува во 1898 година и станува учител во Самоков, а истовремено со учителската дејност работи и како пунктов началник на ВМОРО, при што го организира пренесувањето на луѓе и оружје преку границата во Отоманската империја. Во 1904-1905 година е учител во Одринската бугарска гимназија „Д-р Петар Берон“ и секретар на Одринскиот окружен комитет на ВМОРО. Делегат на Рилскиот (1905) и Ќустендилскиот конгрес на ВМРО (1908).
Како Август пишува во весникот на десницата во ВМОРО „Илинден“, од чии страници го напаѓа органот на левицата „Одрински глас“.
Пред почетокот на Балканската војна заминува од Одрин за Бугарија и се запишува како доброволец во 52 пешадиски полк на бугарската армија, со кој се борел под Одрин. За пројавената храброст е награден со крст.Добиен е крст. Во Втората балканска војна е во штабот на Македоно-одринското ополчение. За време на Првата светска војна е во Велес како член на Цензурната комисија. По завршувањето на војната 20 години предава во земјоделското училиште во Садово.
По ослободувањето на Вардарска Македонија во пролетта на 1941 година се населува во Битола, каде што исто така, предава во земјоделско училиште. Тој починува таму во 1949 година.
Климент Шапкарев е автор на брошурата „Спомени и размислувања за Гоце Делчев“.
По Балканските војни во Чирпан Климент Шапкарев се жени за Амалија Примджанова која заедно со Славка Чакарова-Пушкарова од Струга, Љуба Ќупева од Велес и Јанка Каневчева од Охрид е член на револуционерна женска група. Негов син е бугарскиот економист и претседател на Македонскиот научен институт Петар Шапкарев.
На снимката: Ефрем Чучков, Климент Шапкарев и Гоце Делчев, 1902 година
30 декември:На денешен ден:
1893 година умира Стефан Верковиќ – српски научник и мисионер со големи заслуги во областа на бугарскиот фолклор и етнографија. Роден на 5 март 1821 година во селото Угљара, Босна. Студирал во францисканско училиште, прифаќајќи монашкиот сан. Под влијание на идеите на илиризмот го отфрла монаштвото и станува спроводник на српската национална пропаганда. Тој ги посетува Далмација, Црна Гора и Албанија. Се населува во Македонија. Тој создава врски со бугарски дејци од Цариград. Тој врши собирачка и истражувачка работа на фолклорот во Македонија. За време на руско-турската војна (1877-1878) се населил во Санкт Петербург. Од 1881 година тој е во Бугарија каде што ги посетува Родопските планини. Го публикува зборникот „Веда Словена“.
Автор е на делата: „Народне песме Македонски Бугара“ (1860 година), „Древная болгарская песня об Орфее..“ (1867 година), „Описание бiта болгар, населяющих Македонию “ (1868 година), „Веда словена. Български народни песни от предисторична и предхристиянска доба“(1874),“ Веда Словена. Обрядни песни от язическо време „. (1881), „Типографско этнографический очерк Македонии“ (1889) и други.
28 декември: На денешен ден:
Во 1878 година во Битола е роден Стефан Илиев Кондаков, бугарски револуционер, деец на ВМОРО.
По професија, тој е учител, а подоцна се присоединува кон ВМОРО и станува четник кај Даме Груев. За време на Илинденско-Преображението востание, влегува со чета во Македонија од Бугарија и дејствува во Битолско. Турските власти го уапсиле и го осудуваат на смрт, но е помилуван и заточен во Дијарбекир. Добива амнестија по Младотурската револуција и за време на Балканската војна е доброволец во 3 Солунска дружина на Македоно-одринското ополчение. Починал на 5 март 1937 година во Хасково.
На снимката: Четата на Стефан Кондаков и Александар Андреев од 1903 година. Војводата е првиот од лево.
28 НОЕМВРИ: На денешен ден:
1907 година по наредба на Јане Сандански, Тодор Паница ги застрелал Борис Сарафов и Иван Гарванов во Софија.
Борис Петров Сарафов – бугарски општественик, протагонист на национално-ослободителните борби на Бугарите во Македонија и Одринско. Роден е на 12 јули 1872 година. Завршил во солунската машка гимназија (1890) и Воената школа во Софија (1893). Служи како офицер во Белоградчик. Војвода на чета во четничката акција на ВМОК (1895) и на 12 јули го презема Мелник. Во периодот мај 1899 – март 1901 година е претседател на ВМОК. Соработува со Гоце Делчев и Ѓорче Петров – задгранични претставници на ВМРО во Бугарија. Тој е началник на Генералштабот на востанието во Битолскиот револуционерен округ за време на Илинденското преображение. Во периодот 1903-1904, тој патувал низ Европа и ги популаризирал идеите и работата на ВМРО. Учествувал на Конгресот на Рила (1905) како претставник на Битолскиот револуционерен округ. Бил избран заедно со Иван Гарванов и Христо Матов во Задграничното претставништво на ВМРО во Бугарија.
Иван Гарванов е еден од основачите и лидерите на Бугарското тајно револуционерно братство во Турција, формирано како противтежа на ВМОРО. По влегувањето во братството во 1899 година, во ВМРО станува член на Солунскиот комитет. Во 1901 година, по аферата во Солун, застанува на чело на Централниот комитет на ВМРО. Под негово раководство на Солунскиот конгрес на ВМРО, во 1903 година, е донесена одлука за дигање на востание. По атентатите во Солун во април 1903 година, тој е уапсен и испратен на заточение во Акја, Мала Азија. Пуштен во 1904 година, доаѓа во Бугарија и станува учител во средното училиште во Втора машка гимназија во Софија. По 1906 година, во составот на Задграничното претставништво на ВМРО, тој стана експонент на идеите на десното течение.