Опис: ʺПисмо до Стефан Верковиќ (Дубровник, 28 ноември 1860 год.)“ од Константин Петкович од Башино Село, Велешко публикувано во „Документи за Българското възраждане от архива на Стефан И. Веркович“, Софија, 1969 година
„Дубровникъ, 28 ноебр/10 декабр. 1860 г.
Многоуважаемы господине Верковићу!
Држимъ за особито приiятну дужность изразити Вама мою искрену и срдачну благодарность за драгоцѣнный и близкiй моме срдцу дарь, кой сте Вы имали доброту мени послати у кнызи подъ насловомъ „Народне пѣсме Македонски Бугара“. Вы не сте могли болѣю обвезательнiе напомнити мени на познанство, што самь я имао удовольствiе учинити съ Вама у Цариграду у 1853-iй години и кое нiсамь нигда потомъ заборавио…
Ваша Сбирка бугарска пѣсама има велику важность у садашнѣ врiеме, кадъ нiе се iошъ окончательно установiо нашь книжевный езыкъ, коимъ сваки списатель врти (и) изправля по своме произволу. Я држимъ, да се може наћи у Мацедонiи бугарска пѣсама и приповѣдака, у коима бы езыкъ быо iошъ чище, и то око Битоля, Охрида и Велеса. Нѣма сумнѣня да живѣћи сада у Мацедонiи Бугара есу прави потомци они славяна, за кои су Св. Кириллъ и Меθтодiй превели Св. Писмо…“
Извор: Скенирано од оригинален примерок
Автор: Константин Петкович (1824-1898) е бугарски преродбенки деец, публицист, поет и руски дипломат. Брат на Андреј и Димитар Петкович. Учи во Ликејот Ришелје (1847-1852) во Одеса. Дипломира на словенска филологија на Универзитетот во Санкт Петербург. Стапува на работа во руското Министерство за надворешни работи. Во 1852 година ги проучува словенските ракописи во манастирите на Света Гора и се запознава со Натанаил Охридски. Успева да издејствува од руското Министерство за образование 1768 учебници за бугарските училишта. За време на неговите научни патувања низ Европа се запознава со В. Ханка, П. Шафарик и други слависти. Привремен дописник на „Цариградски весник“ и ʺ Журнал мин. нар. просвещения “. Руски конзул во Рагуса (Дубровник).
Автор на една од првите бугарски револуционерни стихотворби – „Бугарски воин“, објавена од П.Безсонов во ʺ Бълг.песни от сборниците на Ю.И. Венелин, Н.Д.Катранов и други българи “ (1855). Преведува и пишува голем број книги и речници. Автор на ʺ Зограф, българска обител на Свята гора “ (1853). Остава во ракопис на руски јазик „Свадбените обичаи на македонските Бугари“ (1850).
За повеќе информации за Константин Петкович ТУКА
За да го прочитате писмото кликнете ТУКА
Извор: Библиотека Струмски
