Многу големата концентрација на богатството (меѓу најбогатите) се одразува негативно на еднаквиот пристап до можности
Посткомунистичките земји во Европа имаат постигнато значителен напредок за време на транзицијата, но нееднаквоста претставува растечка закана за долгорочен развој, пишува Ројтерс, повикувајќи се на извештај на Европската банка за обнова и развој (ЕБОР).
Од крајот на 1990 година просечните примања во регионот на Централна и Источна Европа се зголемија значително, а сиромаштијата е намалена, но проблемот се јавува во непризнавањето на придобивките. Иако официјалните податоци не покажуваат јасен тренд во последните години и нееднаквоста останува на ниско ниво според меѓународните стандарди, повеќето луѓе мислат дека тоа дури е зголемена.
„Многу големата концентрација на богатството (меѓу најбогатите) се одразува негативно на еднаков пристап до можности и предизвикува непријателски реакции против клучни економски и политички институции“, наведува банката во извештајот, предупредувајќи дека тоа може да доведе до слаб раст на долг рок. „Шокот на транзицијата и нееднаквата распределба на придобивките од него водат до антиреформски позиции, што на крајот доведува до закана за демократијата“, тврди банката во извештајот.
Нееднаквата распределба на можностите исто така, останува повисока во регионот, отколку во западните европски земји. ЕБОР е основана во 1991 година, за да инвестира во поранешните советски економии на Централна и Источна Европа. Банката се зголеми значително во изминатата деценија и сега троши околу 9 милијарди евра (9,98 милијарди долари) годишно во 36 земји од Мароко до Монголија.
Студијата покажува дека т.н.. „jаз на среќата“ меѓу жителите на посткомунистичките земји и европските жители конечно се затвора, иако тоа се должи повеќе на намалување во среќата во развиените економии. Колку е голема „јазот“ покажува истражувањето на 51 илјади домаќинства во 34 земји, спроведено во 2006 година, 2010 година и 2016 година Во текот на истражувањето учесниците биле замолени да го проценат помеѓу 1 и 5 тврдењето: „постигнав сè што сакав и сум задоволен од животот сега „.
„Нивата на задоволство меѓу жителите на посткомунистичките земји сега се слични со оние на западните жители и дури и повисоки од оние на дел од населението на Кипар, Грција и Турција“, констатира уште извештајот. Но растењето на поединците зависи особено силно од нивните приходи. 27% од луѓето со највисоки примања имале среден или над среден раст на приходите, 23% се со пониски примања сега отколку што беа во 1989 година, а 33% се со примања под просекот на земјите од Г-7.
