За туѓи бели дворови, копај си црни гробови!“, напиша безвременскиот Рацин, во надеж дека само што не дошле македонските бели мугри. Со надеж дека зад себе ќе ги оставиме тие денови. Но дали е така? Дали дојдоа македонските бели денови? Дали ни се раздени? Дали прогледавме? Или сè уште ние Македонците, граѓани на македонската Република, Целата публикациjа
<- ДЕЛ 4 Македонските и албанските душегрижници за јазикот и историјата, ова уште дури го читаат, со право ќе се запрашаат: како предметите по национална проблематика ќе се изведуваат? Два светски јазика и еден локален, нели таква е препораката и заложбата на Европската унија за образованието на своите млади граѓани. Еве, го изложивме. Нашите ученици Целата публикациjа
публикувано вo „Се за Македонија : Документи : 1919-1924“, Скопjе, 2005 година „Господине претседателе на Советот, Македонија ги има следниве природни граници: на исток реката Места и планината Родопи; на север масивите на Рила планините Осогово, Скопска Црна Гора и Шар; на запад албанските планини и реката Црн Дрим, на југ река Бистрица и Егејско Целата публикациjа
Учевме во истото основно вруточко училиште на Главардар. Јас во македонска, Музафер од чико Неат, во албанската паралелка. Останатото се исто. Тогаш се појавија гумите за џвакање, или како сите ги викаме, мастиките. Ги купувавме кај чико Енвера, в продавница во домот сред село, или вруточани како што го викаме, на Вијан. Останатото се исто. Целата публикациjа
