Неверојатните, неочекувани, неоспорни и незапирливи украински успеси на борбените фронтови покажаа категорично дека Украина победува во воените битки и е само прашање на време кога ќе оствари уште позначајна победа, што ќе биде најтешкиот пораз на армијата на Кремљ по Втората светска војна, надминувајќи ги дури и срамните загуби и паничното повлекување во Авганистан.
Кога тоа на Царот Стаорец ќе му стана безпоштедно јасно, тој ќе биде исправен пред алтернативата – или да трпи секојдневни понижувања во битките на украинските фронтови, или да ја ескалира војната, давајќи ѝ многу почудовиштен и надвор од воен карактер.
Едната алтернатива беше да употреби нуклеарно оружје. Но, тоа најверојатно би го забрзало неговиот крај. Во моментов, оваа подол и жален страшливец не се осмелува да прибегне кон таков удар каков што е својствен за тотален изрод.
Ете зошто Цар Стаорец реши да дејствува на друг, не помалку канибалистички начин. Нешто спротивното на онаа хидрогенска бомба, со која во моето далечно детство и младост не плашеа – таа уништува луѓе, а ја остава инфраструктурата.
Цар Стаорец го прави токму спротивното – систематски ја уништува инфраструктурата, при тоа можно најкритичната, а го оставаат народот да страда колку што е можно повеќе. Без струја, без осветлување, без греење, без вода, без канализација, без складишта за отпад, без болници, без гробишта дури.
Цар Стаорец го лишува украинскиот народ – цивилното население, обичните луѓе, децата, мажите, жените, постарите, болните, инвалидите – од елементарни услови за живот.
Губејќи ја војната против вооружените сили на Украина, Цар Стаорец поведе војна против цивилното население на Украина.
Ваква крвожедност е без преседан.
Вообичаено, секој агресор се стреми да изврши етничко, верско или идеолошко чистење, а на окупираните територии да ја преземе власта и да има корист од трудот и богатството на прогонетото население.
Нападнатите обично ја користат тактиката на опожарена земја при нивното повлекување за да му отежнат на агресорот. Сега се случува токму спротивното – Цар Стаорец уништува се што може да биде корисно за животот на населението, и тој, напаѓачот, ја користи тактиката на опожарена земја.
Како мало дете кое кога не може да си игра со играчка ја крши, така и Цар Стаорец – не можејќи да ја освои украинската земја, тоj ја уништува, ja прави невозможна за живеење со децении.
Фашизмот понекогаш бледне во споредба со злобноста на Цар Стаорец.
А Западот се тутка, чеша, се колеба, доцни – сега ќе испорачал повеќе оружје за да ја минимизира штетата од беспилотните летала!
Пишувам од почетокот на војната – Царот Стаорец нема да биде спречен со пост-фактум акции, со реакција на неговите варварски постапки, со реактивно однесување, со трчање по настаните.
Оружјето треба однапред да и биде доставено на Украина! Конкретно, уште пред договорот за ирански беспилотни летала.
Се чини како Западот да си ги измива рацете давајќи и милијарди на Украина. Да, милијардите се важна помош. Но, воздушен мост сличен на Берлинскиот веќе требаше да се организира – од кога го пишувам ова. Зимата доаѓа. Студот доаѓа. На украинското население мора да му се обезбеди се што ќе му овозможи некако да ја преброди љутата зима! Веќе беше неопходно да летаат стотици авиони со полни цистерни со помош за Украина! Сега, денес дури и доцниме. Ние стоиме зад настаните, задоволувањето на егзистенцијалните потреби на Украинците во претстојната зима требаше да трае веќе два месеци!
Ако Западот не го стори тоа, претстои кошмарна хуманитарна катастрофа. Масовно истребување на украинскиот народ, ново, овој пат Холодомор по Голодоморот! Може да има стотици илјади, па дури и милиони смртни случаи од студ, нехигиенски услови, недостаток на струја, топлина, светлина, лекови, основни услови за живот.
Третото прашање е дали руското општество предавнички и нечовечки ќе молчи кога неговиот лидер води таква античовечка војна против Украинците и против Украина – војна која потсетува на блокадата на Ленинград, уништувањето на Сталинград, истребувањето на цели народи од страна на германските специјални сили и групите Ајнсац, за неопишливите злосторства на фашизмот на истите овие земји, кои денес Цар Стаорец сака да ги претвори во пустина.
Европа, САД, Западот, демократскиот свет мора да престанат да се прашуваат само во ступор, стенкање, стрес и страв – дали Цар Стаорец ќе употреби нуклеарно оружје, т.е. оружје за масовно уништување.
Треба да престанат да се прашуваат затоа што Царот Стаорец го прави фактиѝки истото – тој веќе користи средства кои водат до масовно уништување!
Цар Стаорец е чудовиште.
И до одреден степен лековерноста и меркантилизмот, поспаното внимание и посакубаното мислње, потрагата по придобивки и профит, гледајќи во папокот и малку подолу, го претворија Западот во еден вид непоправлив д-р Франкенштајн, создавајќи барем дел, ако не и многу повеќе од дел, од чудовиштето во кое се претвори бункерниот Цар Стаорец!
––––––––––––––
Николај Слатински е доктор по математика и професор по национална и меѓународна безбедност и еден од водечките бугарски експерти за проблемите на безбедноста, одбраната и јавниот ред.
Може да jа лаjкнете ФБ страницата на ТАТКОВИНА тука
