Маџаров пред остатоците на другарите Тодор Велев и Петко Димитров, кои загинале во битката кај Фере, слика: Википедија
На денешната ден, во далечната 1882 година е роден Димитар Маџаров – славниот војвода и спасител на бугарите од Тракија и Македонија.
Нарекуван од соработниците си Маришки, тој е еден од амблемите на национално-ослободителните борби на нашиот народ.
Роден во селото Мерхамли (денес Пеплос, Грција), Софлијско, Маџаров влегува во ВМОРО, каде главно се занимава со собирање на оружје. За време на Илинденското востание станува четник во Малкотрновско и Лозенградско. Во 1907 година веќе е дел од агитационата чета на Стамен Икономов во Малкотрновско.
По Уриетот во 1908 година Маџаров е еден од следбениците на Јане Сандански. Основал во Мерхамли клуб на Народната федеративна партија (бугарска секција). При избувнувањето на Балканската војна во 1912 година станува доброволец во Македонско-одринското ополчение и служи во 2-ра чета на Лозенградската партизанска дружина на Михаил Герџиков.
Есента 1913 година, кога се повлекуваат бугарските војски, застанува на чело на чета, која заедно со четата на Руси Славов, го брани бугарското население во Дедеагачко и Ѓумјурджинско. Во септември двете чети ги демолираат турски конвои меѓу Дедеагач и Фере и спасуваат повеќе од 12 000 бугарски бегалци. Во оваа спасување многу од нив наоѓаат смрт, а спомените раскажуваат дека реката Арда течела заматена и крвава за ужас пред очите на очевидците.
По крајот на Првата светска војна војводата, заедно со Георги Калојанов и Петар Чапк’нов ја формираат првата чета на ВТРО за акција во Западна Тракија и родопскиот крај. Маџаров е член на Управното тело на ВТРО и меѓу делегатите избрани од тракиската организација, во составот на бугарската делегација, која учествувала во Париската мировна конференција, довела до склучувањето на Парискиот мировен договор од 1947 година.
Димитар Маџаров умира на 25 ноември 1949 година во градот Крџали. До неговиот гроб денес се издига бела мура – во спомен на легендарниот војвода.
Во 1959 година, во знак на благодарност, тогашното село Дупница, каде во 1913 година биле заштитени од четата на Маџаров тракиските бегалци од Беломорието и ја поминуваат со многу жртви реката Арда, е преименувано во Маџарово.
Меморија за големиот бугарин Димитар Маџаров има и на Антарктикот, каде морски нос на остров Анвер го носи името на славниот тракиски војвода.
